24 de abril de 2013

EL "DOING DOING"


A estas alturas del embarazo el TEMA con mayúsculas es si ya has notado o no el bebé.

Parece que esta señal es motivo de alegría absoluta, incluso más que el resultado positivo en el test de embarazo.

Aunque el embrión empieza a realizar sus movimientos espontáneos hacia las siete semanas, lo normal es notarlas entre las 14 y las 26 semanas (amplio abanico) y más concretamente entre las 18 y las 22 semanas.  Como siempre todo depende, puede que notes los movimientos antes si has estado embarazada con anterioridad (que tendrás los músculos más laxos) o si estas más delgada. Pero ya empiezo a aprender que cada embarazo es un mundo y no hay normas generalizadas.

Según describen algunas embarazadas la primera sensación de los movimientos fetales se pueden confundir con gases o espasmos pero las descripciones más comunes son un pálpito en el estómago, un traqueteo, una sacudida, un ruido del estómago, un golpe en el estómago, un pez que golpea con la cola, un pajarito en la mano o incluso como unas burbujitas que explotan.

Para colmo el otro día llega al correo el post de MrWonderful con la Sra. Wonder (que por lo que veo está del mismo tiempo que yo más o menos) contando su maravillosa experiencia de burbujitas explotando de repente mientras ven una peli y yo con cara de póquer.

¿Por qué cara de póquer? Pues porque a mí imaginación no me falta (o eso creía) pero a casa no han venido ni burbujitas, ni colitas de pez, ni pajarillos a comer de mi mano… ¡Aish! ¡Con lo bonito que hubiera sido!

Yo un día noto una cosa (como tantas otras mil que notas durante el embarazo) y al día siguiente otra vez (será un gas), al tercer día ya te mosqueas (dejémosle tiempo) parece que alguien me haga “doing doing” desde dentro (pensaba yo) pasan unos pocos días y empiezas a creerte que es el bebé pero ¿y si no lo es? (por si acaso calladita.) Al final un día de llorera hablando con el progenitor por whatsapp me arranco y le digo:

-El bebé se está moviendo
-Lo noto
-Bueno, no lo sé seguro
-Pero creo que si
(Algo así fue el monólogo porque no la recuerdo exactamente)

Y ahí se quedó el tema… Aunque yo seguía notando el “doing doing” hasta que este miércoles pasado por la noche estaba yo piernas para arriba para reactivar mi circulación sanguínea y otra vez.

-Ieeeppp!!! Pon la mano aquí!

Concentración absoluta

Y hacen desde dentro una llave de karateka y el padre medio dormido abre los ojos y dice:

-¡Ostras! ¡Lo he notado en el dedo meñique!

¡¡¡¡Bieeennnnn!!!! ¡¡¡Ahora ya es oficial!!! ¡¡Qué suelten el confeti!! 



Esta mantita la compramos justo cuando empezábamos a decidir quedarnos embarazados, ya que apareció en nuestras vidas y fue irresistible no comprarla. Es de las poquitas cosas que tenemos esperando la llegada del bebé .)

17 comentarios :

  1. ¡¡¡Ay que post tan emotivo!!! Casi lloré. Yo sentí a mi niña como un pez saltando dentro de mí, fue muy emocionante. Estás muy guapa y no te preocupes por la figura que si te sigues cuidando, con esa buena silueta que tienes vas quedar estupenda en 6 meses después del parto estarás como nueva y te sentirás mejor que antes, ya lo verás.

    Disfruta de tu húesped :)

    Un beso desde Budapest

    ResponderEliminar
    Respuestas
    1. ¡Aish! Es que la idea del pez me mola mucho pero bueno yo tengo un "doing, doing" ¡haha!

      Gracias por el piropo y por los ánimos que de verdad se necesitan de vez en cuando

      ¡Un beso guapa!

      Eliminar
  2. Yo tengo muchas ganas de notar el movimiento pero aún estoy de 12 semanas. Y es que mi embarazo tiene tan pocos síntomas que ya ni ver el bebé en las ecografías me parece suficiente para creerme que realmente estoy embarazada ¡Quiero movimientos ya!

    ResponderEliminar
    Respuestas
    1. ¡Haha! La verdad es que cuesta hacerse a la idea de que tienes un ser vivo dentro pero supongo que debe ser progresivo. Ya te digo que yo al principio ni caso y cada vez estoy más flipada. De aquí poco cuando lo note por las mañanas le daré los buenos días que por lo visto ya empieza a escuchar.
      Mañana es el gran día, no? Espero os vaya genial la eco
      ¡Un beso!

      Eliminar
  3. Ohh! Ya era hora!
    Pues justo ahora que empiezo a verte la barriga cada semana más grande, tu madre va y dice que no te crece hahaha
    Que ganas de veros ya a los tres! :)

    Besitoos!! :*

    ResponderEliminar
    Respuestas
    1. La verdad es que al principio se hinchó muy rápido y ahora va poquito a poco pero va creciendo, ya lo veréis.
      Besos a todos!!

      Eliminar
  4. Qué guay!! Ya verás, ya... esto sólo hace que comenzar y los movimientos serán cada vez más palpables. A mí me encanta que se moviera, mi grabé algún vídeo y todo para el recuerdo. Son sensaciones únicas.
    Enhorabuena!!

    ResponderEliminar
    Respuestas
    1. La verdad es que cada vez lo noto más y esta noche por ejemplo me he quedado tocando la barriga pq notaba como iba de un lado a otro y yo alucinando.
      Supongo que cuanto más grande más molestará pero realmente se tiene que disfrutar a tope porque, como bien dices, son sensaciones únicas
      Un abrazo,

      Eliminar
  5. Quina ilusió Montse!!
    Jo notava les bombolletes explotant, però també és veritat que ho perceps abans quan és el segon o tercer embaràs. Fa molta gràcia! Quan són més grans, les bombolletes es converteix en patades i, cap al final, pots arribar a notar peus, colzes, el cap...
    Disfruta-ho!!

    ResponderEliminar
    Respuestas
    1. ¡¡Moltes gràcies!! Això intento ,)
      Sembla que nosaltres no ens hem adonat de les bombolles per passar directament als copets, que cada vegada m'agraden més .)
      Em sembla increïble que després puguis discernir amb quina part del cos està apretant!!
      Un petó,

      Eliminar
  6. La verdad es que yo también tengo como unas burbujitas en la barriga; pero son de los retortijones que me están dando al ver que en muy poco tiempo el pequeño invitado, por la información que me va transmitiendo la madre, se mueve tanto que me hace sospechar que pueda parecerse al nervioso de su padre.

    Qué miedo!! :P

    ResponderEliminar
    Respuestas
    1. Non ti preoccupare!!
      Es mou pq aquesta es ara la seva feina i després doncs ja veurem com serà i si he de drogar-vos als pq em deixeu tranquil·la una estona ¡hahaha!

      Eliminar
    2. hahaha Pobret!
      Estaría guai que Hèctor escribiese un post! Me haría mucha gracia, ya que siempre te escuchamos a ti Montse. Debe ser curioso también saber como lo vive él, que no nos cuenta nada!!
      Yo estoy flipando con todo lo que cuentas, pero también un poco triste...

      Eliminar
  7. Enhorabuena! Es un momento precioso y una parece que empieza a respirar y a abandonar esos pequeños miedos de que algo vaya mal, porque ya sabes por ti misma que te acompaña.

    ResponderEliminar
    Respuestas
    1. ¡Cómo lo sabes!
      Cada día se disfruta más y estoy muy contenta
      Un fuerte abrazo,

      Eliminar
  8. Yo creo que no lo noté hasta la semana 20, o que no estaba segura como tu... yo lo de las burbujitas lo veo como muy idílico, pero cuando más semanas lleve ahí dentro más lo vas a notar y notar, y al final es una pasada! Se echa mucho de menos la verdad :)

    ResponderEliminar
    Respuestas
    1. Me lo imagino... pq cada día estoy más alucinada con los movimientos.
      Realmente es una experiencia única y muy especial
      Tanto me gusta que le hago poner la mano a mi pareja cada dos por tres para poderlo compartir con él ¡hihi! ¡Me encanta!

      Eliminar

Blogging tips